بررسی اثر کود آهن و گوگرد بر عملکرد و اجزای عملکرد کنجد در شرایط تنش خشکی در گتوند

به منظور بررسی اثرات مقادیر مختلف کودهای آهن و گوگرد بر برخی خصوصیات کمی کنجد در شرایط تنش خشکی آزمایشی به صورت اسپلیت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در تابستان سال 1389 درشهرستان گتوند اجرا گردید. تیمارها شامل تنش خشکی به عنوان عامل اصلی در دو سطح (شاهد و تنش در مرحله گل دهی) و تیمار کود به عنوان عامل فرعی شامل: آهن در سه سطح (صفر (شاهد)، 3 و 6 در هزار از منبع محلول آهن) و گوگرد در سه سطح (صفر، 200 و 500 کیلوگرم در هکتار از منبع گوگرد بنتونیت دار) بودند. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که تنش خشکی در مرحله گل دهی تأثیر معنی داری بر عملکرد دانه نداشت اما در بین اجزاء عملکرد دانه، خشکی تاثیر معنی داری بر تعداد غلاف در بوته و تعداد شاخه فرعی داشت و سبب کاهش آنها گردید. گوگرد و آهن هر کدام به تنهایی بر عملکرد دانه و اجزاء عملکرد تاثیر معنی دار نداشتند. در این آزمایش بیش ترین عملکرد دانه در طی استفاده از کودهای آهن و گوگرد در تیمار 200 کیلوگرم کود گوگرد و محلول پاشی آهن 3 در هزار بدست آمد.